ΒΑΡΚΑ ΜΟΥ ΜΠΟΓΙΑΤΙΣΜΕΝΗ.....

Ενα πυρωμένο φεγγάρι ετοιμάζεται για την βουτιά του στο λυβικό και η πλώρη του καγιάκ ανοίγει ένα φωτεινό μονοπάτι μέσα από το πλαγκτόν που φωσφορίζει σε καθε ανατάραξη του νερού. Το καραβάνι πιάνει στεριά και η φιλοσοφική συζήτηση ξεκινά.
-Θα θελες να ήσουν αστρονάυτης;
-Οχι!
-Γιατί;
-Γιατί πως θα νιώσεις το περιβάλλον γύρω σου μέσα από ένα κουτί!
-.....
Η συνάντηση της επόμενης μέρας ήρθε για του λόγου το αληθές.
Αλλη μια εξόρμηση που μας έκανε λίγο πιο πλούσιους και λίγο πιο σοφούς.Αλλα αυτή τη φορά δεν θα σας πω που είναι, ο παράδεισος αν υπάρχει είναι επι γής γύρω μας και σε πολλές μορφές.

Και για να είμαι ειλικρινείς είμαι ακόμα πάνω στο καγιακ μου και κανω κουπί στο φως του φεγγαριού.....











(φωτό: Χ.Μπαλαδήμας, Μ. Πολυχρονάκης)