ΑΠΟ ΤΟΝ ΨΗΛΟΡΕΙΤΗ.... ΣΤΟΝ ΨΗΛΟΡΕΙΤΗ

Είναι φορές που ταυτίζομαι απόλυτα με εκείνον τον στίχο του Ψαραντώνη "Τι θέλω εγώ στα σύννεφα δεν ξέρω να πετάω, εγω στην γη γεννήθηκα μόνο να περπατάω". Κάπως έτσι κύλισε και ο τελευταίος μήνας με πολύ περπάτημα και πολύ σύννεφο.

ΓΙΟΡΤΑΖΟΝΤΑΣ ΤΗΝ ΠΈΤΡΑ ΤΟΥ ΨΗΛΟΡΕΊΤΗ
Τι συμβαίνει άραγε όταν μια ομάδα ανθρώπων με μεράκι και αγάπη για τα βουνά και το σπόρ τους αποφασίζουν να οργανώσουν έναν αγώνα ορειβατικού σκι στη Κρήτη; Γεμίζει ο Ψηλορείτης κορμιά! 16 Μαρτίου πραγματοποιήθηκε το πρώτο Pierra Creta στην περιοχή Λάκκος του Μυγιερού στα βόρεια πλευρά του Ψηλορείτη. Μια άψογη διοργάνωση που ως κέντρο της είχε την αγνή αγάπη για το βουνό και των ανθρώπων του, είτε αυτοί είναι αθλητές, πεζοπόροι ή κάτοικοι. Το μόνο σίγουρο είναι οτι ακόμα και στον απέδιλο γράφων ξύπνησε η επιθυμία να ασχοληθεί με το ορειβατικό σκι παρά την τραυματική του εμπειρία σε γνωστό χιονοδρομικό πριν πολλά χρόνια. Και αυτό δεν οφείλετε πουθεά αλλού παρα στο υπέροχο κλίμα που αποπνέαν διοργανωτές, εθελοντές και συμμετέχοντες.

Σαν να χτίζεις σπίτι στον παραδείσο.... του Ψηλορείτη

Πρώτο Checkpoint και οι πρώτοι άρχισαν να φαίνονται

"Μάχη" για την πρώτη θέση, όχι ότι είχε και σημασία αφού όλοι κερδισμένοι βγήκαν

Ότι ανεβαίνει κατεβαίνει φύγαμε για την πρώτη κατάβαση

ΠΕΡΙΜΕΝΟΝΤΑΣ ΤΟΝ "ΓΚΟΝΤΟ" ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΑΡΈΑ ΤΟΥ

Εφόσον ο αγώνας είχε μεγάλη απήχηση και στο εξωτερικό ήταν φυσικό ακόλουθο το γεγονός οτι κάποιοι Γάλλοι θέλησαν να γνωρίσουν και τα Λευκά Ορη. Ως ορίζει η τοπική φιλοξενία και η ορεινή νοοτροπία έπρεπε να τα εξυπηρετήσουμε τα παιδιά. Με το όχημα να αγκωμαχεί στην ανηφόρα και μετά από αρκετές στάσεις για ψύξη καταφέραμε να φτάσουμε στο σημείο εκκίνησης, για να τους παραλάβουμε την επόμενη μέρα ηλιοκαμένους αποκαμωμένους και ενθουσιασμένους!

Επιτέλους φτάσαμε

Ο Νοτιάς μας χάρισε και λίγο περπάτημα

Άποψη του χιονισμένου Ψηλορείτη

Περιμένοντας τα κοπέλια στο φανάρι

ΒΡΕ ΠΕΡΠΑΤΑ ΣΟΥ ΛΕΩ.....

Σαν να μη μου έφτανε η ανάβαση σην κορυφή Φανάρι και στα πλαίσια του Ορειβατικού αυτή την φορά και αρχηγό την Super Λουπ ( Συγνώμη για τον χαρακτηρισμό δεν μπορούσα να αντισταθώ). Ξεκινάμε μια από τις πολλές ιστορικές στράτες των Λευκών Ορέων, από το Ξυλόσκαλο Ομαλού στο χωριό Κουστογέρακο. Παρά την 8ωρη πεζοπορία με άβολες μπότες οι εικόνες σε κάνουν να ξεχνάς τον πόνο.

Ένα σου σημάδι μόνο....

"Σαρωτικό" πέρασμα

  ΕΧΟΥΜΕ ΠΟΛΥ ΑΚΟΜΑ ΜΠΑΡΜΠΑΣΤΡΟΥΜΦ;
Σίγουρα όταν άνθρωποι αποφασίζουν να μεταφέρουν την αγάπη τους για την φύση στην επαγγελματική τους καθημερινότητα γεννιούνται πολλά "ΑΝ". Όμως στην προκειμένη περίπτωση αυτά "ΑΝ" εξαφανίστηκαν όχι μόνο γιατί γνωρίζω τους συγκεκριμένους ανθρώπους και ξέρω πόσο σέβονται την φύση αλλά γιατί το είδα και με τα ίδια μου τα μάτια. Στα πλαίσια της προετοιμασίας των δραστηριοτήτων του γραφείου εναλλακτικού τουρισμού ΠΕΤΑΣΟΣ ( http://petassostravel.com/ ) επισκεφθήκαμε την νεράιδα των Λευκών όπως αναφέρεται και στο πρόγραμμα τους. Το υπόγειο ποτάμι ΒΡΥΣΙ. Όμως όπως όλες τις όμορφες "νεράιδες" πρέπει να κουραστείς για να τις προσεγγίσεις, όποιος έχει κάνει σπηλαιολογία ξέρει, με πλήρη φόρτο στην πλάτη οι τρεις ώρες φάνηκαν αιώνας, αλλά όπως πάντα άξιζε κάθε λεπτό.

Σχοινιά κράνη διανυκτέρευτα φαγητό και ότι άλλο μπορείς να φανταστείς

Του Γρηγόρη ο Λάκκος νερό για τον περαστικό όλο τον χρόνο

Κάθε που στέκω πλαί σου θαρρώ πως μαραζώνω...

Στράτα για απαιτητικούς χρήστες...

ΠΑΛΙ ΕΔΩ......

Υπάρχουν μέρη που όσες φορές και να πας τείνουν να γίνουν θεσμός. Όπως η ανάβαση του ΕΟΣ Χανίων στον Ψηλορείτη κάθε πρώτο ΣαββατοΚύριακο του Απρίλη. Ο Δίας δεν έχει πάντα κέφια στο βουνό του και πολλές φορές είναι εκείνες που απλά πάμε για να το δούμε κλειστό από τα σύννεφα όχι όμως φέτος. Με μια μικρή φιλική "ανταρσία" μια εξαμελής ομάδα ξεκινάει στις 6 το πρωι κυνηγώντας την ανατολή για να απολαύσει την ψηλότερη κορυφή της Κρήτης ( οι απόψεις διίστανται..) για μια ώρα και κάτι με υπέροχες συνθήκες και εικόνες.

Λιγο ακόμα....

Την ώρα που σε όλη σχεδόν την Κρήτη άνοιγαν οι ουρανοί

Προσθήκη λεζάντας